بلیدہ زامران لبزانکی کاروان: ءِ ￵ کاروان جنزان بات

 

بلوچ  ءِ ￵ ڈولیں شنگ اتگیں راجے  ءِ ￵ چنگ   ءُ ￶ یکجاہ کنگ  ءُ ￶ یک پلیٹ فارمے  ءَ ￴ یکمشت کنگ گران تریں کار اِنت۔ بلوچ انچیں سر ڈگارے  ءَ ￴ نشتگ کہ چہ زمانگاں جنگ زدگ اِنت  ءُ ￶ شنگ  ءُ ￶ شانگ انت، ہمے ھاتر  ءَ ￴ وت منّی  ءُ ￶ مزن گندی بلوچ  ءِ ￵ تب  ءَ ￴ ہوار اِنت۔ یکّے دومی  ءِ ￵ نہ منّگ  ءُ ￶ وتی ”انا “  ءِ ￵ سوَب  ءَ ￴ دومی  ءَ ￴ پہ زانت ایر جَنگ  ءِ ￵ ھیل بلوچ  ءَ ￴ چہ کرناں گون انت۔ چاکر  ءُ ￶ گوہرام  ءَ ￴ بگر داں مرچیگیں دور ءِ ￵ سیاسی  ءُ ￶ سلاہ بندیں گلّاں ہرجاہے ھال ہمیش اِنت۔

ہمے ھوپ  ءَ ￴ مئے لبزانکی  ءُ ￶ چاگردی گلّ ہم گپتگ اَنت۔ بلوچ  ءِ ￵ انگت چوشیں یک لبزانکی گلّے نہ گواہیت کہ پُرشت  ءُ ￶ پروش  ءِ ￵ آماچ نہ بوتگ۔ شہراں انگت کمّے گہتری اتکگ بلئے کوچّگی ہند ہما ڈول  ءَ ￴ شنگ  ءُ ￶ شانگ انت۔

بلیدہ زامران کہ چو رند  ءُ ￶ لاشارانی جنگ  ءَ ￴ سی سال بے سریں سیاسی جنگے  ءِ ￵آس  ءَ ￴ سوتکگ ہود  ءِ ￵ ہر مردم  ءِ ￵ تب انچو بوتگ کہ کسّ پہ دومی  ءِ ￵ منّگ  ءَ ￴ تیار نہ اِنت پمشکا ہود  ءَ ￴ تنیگت  ءَ ￴یکّ چاگردی یا لبزانکی گلّے  ءَ ￴ ردوم زرت نہ کتگ۔ مئے دور  ءَ ￴ پیسر بلیدہ  ءَ ￴ بازیں لبزانکی گلّے جوڑ بوتگ  ءُ ￶ پرشتگ۔ چو کہ تابران لبزانکی کاروان، موریدان لبزانکی کاروان، مستاگ لبزانکی کاروان، نودربر لبزانکی چاگرد  ءُ ￶ دگہ بازیں گلّے کہ رحمت اللہ شوہاز  ءُ ￶ علی جان داد  ءِ ￵ زمانگ  ءَ ￴ جوڑ بوتگ  ءُ ￶ پرشت  ءُ ￶ پروش  ءِ ￵ آماچ بوتگ انت۔

ما کہ وانگ  ءُ ￶ نبشتہ کنگ بندات کت مئے واہگ اَت کہ لبزانکی گلّے جوڑ بہ کن ایں۔ مستاگ لبزانکی کاروان  ءِ ￵ نام  ءَ ￴ گلّے جوڑ بوت  ءُ ￶ ہمے گلّ  ءِ ￵ نیمگ  ءَ ￴ ”سئے ماہی مستاگ“  ءِ ￵ نام  ءَ ￴تاکے ہم شنگ بوت۔ بلئے اے گلّ  ءَ ￴ نہ کابینہ یے است ات  ءُ ￶ نہ باسک۔ اشی  ءَ ￴ پد ما جہد کت لہتیں سنگت  ءَ ￴ ”نودربر لبزانکی چاگرد”  ءِ ￵ نام  ءَ ￴ گلّے جوڑ کت۔ ”سئے ماہی نودربر“  ءِ ￵ نام  ءَ ￴ پہ زہگاں تاکے بندات کت۔ اے تاک داں دو سال  ءَ ￴ چل اِت بلئے پدا لہتیں جاورانی سوَب  ءَ ￴بند بوت۔ مئے گلّ  ءَ ￴ گڈّسر  ءَ ￴ بس دو مردم پشت کپت۔ یکّے من  ءُ ￶ دومی صدام آدم۔ اے گلّ اوں چمداں گار  ءُ ￶ گور بوت۔ مستریں جیڑہ اش انت کہ مئے مردم ادارتی مردم نہ اَنت، وت منّی  ءِ ￵ آماچ اَنت، سیاسی  ءُ ￶ چاگردی ھمگرنچی  ءِ ￵ سوَب  ءَ ￴ یکّے دومیگ  ءَ ￴ گوں بے سریں کست  ءُ ￶ کینگ دار اَنت۔ کار  ءَ ￴ چہ گیش ھبر کن اَنت۔ دربرگ  ءِ ￵ جہد نہ کن اَنت  ءُ ￶ مدام ہمے اُمیت  ءَ ￴ نشتگ انت کہ دگہ کسے بئیت  ءُ ￶ آہانی جیڑہاں گیشوار بہ کنت۔ اے انچیں کارے کہ کدی نہ بیت۔ دومی ہما مردمانی ھاموشی  ءُ ￶ یکّ کرّ بوہگ اِنت کہ آ چیزے زان انت، پہم انت، سرکارک اگدہانی سر  ءَ ￴ انت  ءُ ￶ چہ لاپ  ءِ ￵ جیڑہاں آسودگ انت، اے ڈولیں مردم کدی ہم نیا انت  ءُ ￶ ورناہاں گوں ہوار نہ بنت بلکیں وت  ءَ ￴ را دگہ مہلونکے سرپد بنت۔

ھیر اے درائیں ھبراں چہ وش تریں ھال اش انت کہ بلیدہ زامران  ءِ ￵ ورناہاں پدا یکبرے توکل کتگ   ءُ ￶”بلیدہ زامران لبزانکی کاروان“  ءِ ￵ نام  ءَ ￴ یک لبزانکی گلّے جوڑ کتگ۔ گلّ  ءَ ￴ کوہنیں نبشتہ کار  ءُ ￶ شاعراں ہوار نوکیں ورنا ہم ہوار اَنت۔ حسین داد، آصف پلّ  ءُ ￶مولابخش خاموش کوہنیں  ءُ ￶کتہ کاریں  مردم انت۔ اشاں ابید طاہر سبز، مدثر شاد، حفیظ گل  ءُ ￶ ایندگہ ورنا نوکیں دور  ءِ ￵ ورنا اَنت  ءُ ￶ گوں جوش  ءُ ￶ جوَزگاں پہ دل  ءُ ￶ ستک لبزانکی چست  ءُ ￶ ایراں ہوار بوہگ لوٹ اَنت۔

گلّ  ءِ ￵ جوڑ کنگ مزنیں جیڑہ یے نہ انت بلئے آئی  ءَ ￴ برجاہ دارگ، چہ سیاسی کشّ  ءُ ￶ چیلّ  ءُ ￶ ذاتی جیڑہ  ءُ ￶ جنجالاں دُور دارگ مزنیں کارے۔ دومی ہر گلّے بیت تُری آئی  ءِ ￵ باسک پنچ  ءُ ￶ دہ بہ بنت جیڑہ یے نہ اِنت بلئے ہر ماہ وتی دیواناں بہ کنت، نوکیں نودربراں جاگہ بہ دنت ، آہاں ھیل بہ دنت، گلّ  ءَ ￴ بُندرے بہ بیت، گلّ بس وتی کاراں بہ کنت  ءُ ￶ دومیگانی جیڑہاں دزمانجنی مہ کنت گڑا وتی وجود  ءَ ￴ داشت کنت۔

مئے واہگ بس ہمیش انت کہ ”بلیدہ زامران لبزانکی کاروان“  ءِ ￵ کاروان جنزان بات!