اُمیت
تئی کدّہ چکار انت انگت چہ بینگ ءَ
اے مکسکاں بال دئے ءُ پہریز بینگاں
انگور ءِ شرابیں شیرگ انگت نہ ھُشتگ انت
روباہاں چداں گلّین، او انگورءِ باگپان!
گڑا پشّ انت تئی انگور پہ دلجمی ءَ
تئی لوگان ءَ انگت ءَ تگرد ءُ دروازگ اوں مان بیت
بند گوات ءِ راہ ءَ کہ تئی زہگان ءَ سر مہ بیت
آ بگندئے واب بہ کپ انت
دروازگاں بہ بند کہ گوات سارت بیت
آہانی دل چکار انت حون ءَ چہ انگتءَ
تو اشی چو چگل مدئے کہ تو داشتے اوں کن ئے
تئینگت آ زہگ ودی نہ بوتگ ءُ پہ بام ءَ وداری انت
تئینگت تئی چلّ ءَ سوچگی دار مان انگت ءَ
ءُ سیاہیں چاہ ءُ روکّیں انگر اوں منتگ انت
محمود درویش
No comments:
Post a Comment