راجندر سنگھ بیدی ءُ ￶ کسّہ

 

بلوچی  ءَ ￴ چو کہ نوکیں کسّہ  ءِ ￵ رواج چہ اردو  ءَ ￴ اتکگ۔ بنداتی زمانگ  ءَ ￴ بلوچ نبشتہ کاراں اردو  ءَ ￴ چہ بازیں آزمانکے رجانک کت  ءُ ￶ ماں ماہتاک ” اومان“  ءُ ￶ ایندگہ بنداتی تاکاں چاپ بوت اَنت۔ پدا بلوچ نبشتہ کاراں وت کہ آزمانک نبشتہ کت ہم آہانی کسّہانی سر  ءَ ￴ اردو  ءِ ￵ سان مارگ بنت۔ ہمے ھاتر  ءَ ￴ ما اردو  ءِ ￵ نامی ئیں آزمانکارانی نام یکّوئی اشکتگ اتنت۔ چہ ہمے ناماں یکّے راجندر سنگھ بیدی انت۔

اینچو وہد  ءَ ￴ پد اوں من بیدی  ءِ ￵ یک کتابے سرجمی  ءَ ￴ نہ ونتگ اَت۔ آئی  ءِ ￵ اوّلی کتاب آزمانکانی دپترے ”گرہن“ پی۔ڈی۔ایف  ءَ ￴ دست کپت۔ ونت، وانگ  ءَ ￴ چہ پد سما بوت کہ بیدی  ءِ ￵ درشانداب چہ وتی دور  ءِ ￵ ایندگہ کسّہ نویساں جتا اِنت۔ بیدی  ءِ ￵ کسّہانی مستریں جوانی اش انت کہ آ کسّہ  ءِ ￵ بنگپّ  ءَ ￴ چہ گیش کسّہ  ءِ ￵ ازم  ءِ ￵ سر  ءَ ￴ زور دنت۔ آئی  ءَ ￴ وتی کسّہانی وسیلگ  ءَ ￴ واز نہ کتگ  ءُ ￶ نہ کہ کسّہانی آسر  ءَ ￴ وانوک  ءِ ￵ سر  ءَ ￴ مُشیت  ءُ ￶ آہاں جیڑگی نہ کنت، بلکیں ہر کسّہ  ءَ ￴ اَنچو آسر کنت کہ وانوک اجکّہ بیت کہ کسّہ آسر بوت یا چہ نیام  ءَ ￴ ہلاس بوت۔ وانوک وت جیڑیت  ءُ ￶ چہ وت آسرے  ءَ ￴ رسیت، کسّہ آئی  ءَ ￴ منزل  ءَ ￴ نہ رسین اَنت۔

پہ درور آزمانک ”گرہن “  ءِ ￵ بنجاہی کارست ”ہولی“ چہ وتی مرد  ءِ ￵ ھلک  ءَ ￴ جسیت وتی پت  ءِ ￵ ھلک  ءَ ￴ رؤت۔ راہ  ءَ ￴ یک ورنایے آئی  ءَ ￴ کمکّ کنت  ءُ ￶ ہمے کمکّ  ءِ ￵ مزّ  ءَ ￴ آئی  ءِ ￵ بالاد  ءَ ￴ لوٹیت  ءُ ￶ وتی سنگتے  ءِ ￵ ہمبراہی  ءَ ￴ آئی  ءَ ￴ گوں پہ زور وپت  ءُ ￶ واب کنت۔ ہولی چہ سرائے  ءَ ￴ تچیت، پدا کسّ نزانت چون بیت، کسّہ آسر بیت۔ اد  ءَ ￴ وانوک نزانت کہ ہولی واتر وتی مرد  ءِ ￵ لوگ  ءَ ￴ رؤت، پت  ءِ ￵ لوگ  ءَ ￴ رؤت یا وتکشی کنت؟ یا پہ مدامی کھبگے بیت؟ کسّہ کار کسّہ  ءَ ￴ وانوک  ءِ ￵ اوست  ءَ ￴ یلہ کنت  ءُ ￶ وتی اُرداں بندیت رؤت۔

دگہ یک کسّہ یے ”بکی“ انت۔ اے کسّہ اوں یک جنکّے  ءِ ￵ کسّہ انت کہ شپ  ءَ ￴ سنما  ءَ ￴ کار کنت  ءُ ￶ ورنائیں بچکّاں زیبائیں جنکانی کشّ  ءَ ￴ سیٹ دنت چہ آہاں چار آنہ، چار آنہ یے مزّ گیپت۔ پدا ہمے جنکّ گڈسر  ءَ ￴ گوں بد رنگیں کوچّگی بچکّے  ءَ ￴ رؤت  ءُ ￶ وتی بالاد  ءِ ￵ آس  ءَ ￴ توسیت۔ وانوک ھیران اِنت کہ سنما  ءَ ￴ پہ بچکّاں زیبائیں جنکانی کش  ءَ ￴ سیٹ  ءِ ￵ پٹّگ  ءِ ￵ بدل  ءَ ￴ آ وت گوں آہاں نہ نندیت بلئے کوچگی بچکّے  ءَ ￴ گوں رؤت۔ چیا رؤت کسّ نزانت؟ ہمے بیدی  ءِ ￵ جتائیں تب انت کہ ہرچی  ءَ ￴ گیشّینگ  ءِ ￵ جہد نہ کنت، کارستاں چہ ہما کار  ءَ ￴ گیپت کہ وانوک  ءَ ￴ چہ آہاں ہچ اے ڈولیں اُمیتے نیست۔

اے کتاب  ءِ ￵ دگہ جوانیں آزمانکے” غلامی“ انت۔ غلامی ہم ھد ّ  ءَ ￴ چہ گوٛزیت گڑا اے نادراہی یے  ءِ ￵ وڑ  ءَ ￴ مردم  ءِ ￵ جان  ءَ ￴ کپیت۔ غلامی  ءِ ￵ مارشت آئی  ءَ ￴ چاڑے دنت۔ اے ہم انچیں مردے  ءِ ￵ کسّہ انت کہ چہ وتی واک  ءَ ￴ ریٹائر بیت بلئے دل  ءَ ￴ ہمے جیڑیت کہ من  ءَ ￴ ابید سرجمیں ڈیپارٹمنٹ اوشتیت۔ چوناہا راستی  ءَ ￴ اے ڈول نہ انت۔ آ وت دل  ءَ ￴ وت  ءَ ￴ مزن لیکیت  ءُ ￶ غلامی  ءِ ￵ نادراہی آئی  ءَ ￴ انچو گوٛر جنت کہ ریٹائرمنٹ  ءَ ￴ پد اوں ہر روچ وتی کوہنیں کارگس  ءَ ￴ چکّر جنت۔ دانکہ پدا پرائیویٹ کاردارے  ءِ ￵ جہت  ءَ ￴ ہمے کار  ءَ ￴ بندات کنت۔ اے تہنا نوکری  ءُ ￶ واکہ  ءِ ￵ جیڑہ نہ انت بلکیں اے ہند  ءِ ￵ سرجمیں مہلونک  ءِ ￵ تب  ءُ ￶ میل  ءِ ￵ کسّہ انت۔

بیدی  ءِ ￵ کسّہانی نیمگ  ءُ ￶ نیم سوئیں آسر کسّہاں زیبا کنت، اشی  ءَ ￴ ابید آئی  ءِ ￵ چمّ دیست، بنی  آدم  ءِ ￵ اندری مارشتانی بیان کنگ  ءِ ￵ وڑ  ءُ ￶ ڈول  ءُ ￶ گپّ  ءُ ￶ ٹال  ءِ ￵ رھبند ہم جتا اِنت۔  گپّ  ءُ ￶ ٹال  ءِ ￵ وھد  ءَ ￴ آ کارستاں وت ساچیں اندازے  ءَ ￴ گپّ نہ پرمائیت بلکیں ہر کارست  ءَ ￴ ہمائی  ءِ ￵ تب  ءُ ￶ میل  ءِ ￵ ھساب  ءَ ￴ گپّ پرمائیت۔ ہمے ہورتیں چیزانی گیشّنگ  ءَ ￴ آ سوبین بوتگ۔ ہمے واست  ءَ ￴ بیدی  ءِ ￵ کسّہ من  ءَ ￴ دوست بوت انت  ءُ ￶ من آئی  ءِ ￵ دور  ءِ ￵ ایندگہ کسّہ کاراں چہ آئی  ءَ ￴ را جتا مار اِت۔

سرجمی  ءَ ￴ ”گرہن“ شوکیں کتابے۔